 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/9747
K: 1991/596
T: 28.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı ile sosyal yardımlardan doğan alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla (...) gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - (...)
2 - Davacı işyerinde uygulanan 9. dönem toplu iş sözleşmesinin tarafların sorumluluğu başlığını taşıyan 11. maddesinin "gerekli sebep olmadıkça TGS üyesi işten çıkarılamaz. Çıkarıldığı takdirde yasal hakları 13. madde hükümlerine göre derhal ödenir. Ancak yargı organlarınca gerekli bir sebep olmaksızın çıkarıldığı saptanırsa işveren yasal hakları dışında (212 sayılı yasaya tabi olanlar için kıdem tazminatına esas her meslek yılı için çıplak brüt bir maaş tutarında tazminatı TGS üyesine ayrıca öder" denildikten sonru bunun takip eden fıkrasında da "haksız fesih tazminatı ile bu maddeye göre verilecek tazminatın hangisi işçi lehine ise sadece bu tazminat TGS üyesine verilir" denilmektedir.
Maddenin bu düzenleniş biçimine göre TGS üyesi işten çıkarıldığı takdirde TİS'nin 13. maddesine göre, yasal hakları derhal ödenecektir. Sözleşmenin 13. maddesinde öngörülen yasal hak kıdem tazminatı başlığını taşımaktadır. Şu halde işveren işten çıkardığı TGS üyesine kıdem tazminatını derhal ödeyecektir. Davacıyı işten çıkaran işveren kıdem tazminatını ödemiştir.
11. maddenin 2. fıkrasında ise, gerekli bir sebep olmaksızın işten çıkarıldığı yargı organlarınca tesbit edilen TGS üyesine her hizmet yılı için ayrıca brüt bir maaş tutarında tazminat ödeneceği kararlaştırılmıştır. Niteliği itibariyle bu tazminat haksız fesih tazminatıdır. diğer bir ifade ile sözleşmenin 14. maddesinde öngörülen ihbar önellerine ait ücret tutarındaki tazminattır. İşte sözleşmenin 11. maddesinin 3. fıkrasına göre haksız fesih tazminatı ile, diğer bir anlatımla 14. maddedeki ihbar önellerine ait ücret tutarındaki tazminat ile 11. maddenin 2. fıkrasına göre her meslek yılı için belirlenen brüt bir maaş tutarındaki tazminattan hangisi işçi lehine ise, lehine olan tazminat ödenecektir. Davalı davacıya ihbar tazminatını da ödemiştir. İhbar tazminatını ödemekle işten çıkarmanın gerekli bir sebebe dayanmadığını da kabul etmiş durumdadır. Bu itibarla her meslek yılı için brüt bir maaş tutarındaki tazminat ödenen ihbar tazminatından fazla ise aradaki farkın davacıya ödenmesine gerekecektir. O halde, her iki tazminat hesaplanıp davacı lehine fark oluştuğu takdirde o miktara karar verilmelidir. Yazılı şekilde bu isteğin reddi doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA (...) 28.1.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.