 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/9620
K: 1991/517
T: 24.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar tazminatı ile fazla çalışma parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı tanıkları davacının "8.30 ile 24.00 saatleri arasında çalıştığı olurdu" şeklinde beyanda bulunmuşlar ve çalıştığı günler için fazla mesai konusunda açık ve kesin bilgi vermemişlerdir. Buna rağmen bilirkişinin her hafta 22,5 saat üzerinden fazla mesai hesap etmiş olmasının sebebi anlaşılamamaktadır. Tanık ifadelerinden davacının hergün fazla mesai yaptığı ve haftalık fazla mesaisinin bilirkişinin tespit ettiği miktar olduğunun kabulü mümkün görülmemektedir. Davacıda dava dilekçesinde günlük veya haftalık kaç saat fazla mesai yaptığını açıklamamıştır. Bu durumda bilirkişinin bulduğu miktara karar verilmesi isabetsizdir. Gördüğü işin niteliği de dikkate alınarak ortalama günde iki saat fazla mesai yaptığının kabulü ile hüküm tesis edilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, 24.1.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.