 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/9440
K: 1991/362
T: 22.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı ile akti tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı pazar müdürü olarak işe alınmıştır. Taraflar arasında yapılan iş sözleşmesinin "pazar müdürünün görevine, kanunlara, ana statüye, yönetmeliğe, yönetim kurulu kararlarına ve bu iş sözleşmesindeki hükümlere aykırı davranışı belgelenmedikçe son verilemez. Yukarıda anılan hükümlere aykırı hareketi belgelerle belirlenmediği halde, işverence tek taraflı olarak işine son verilmesi halinde, kanuni kıdem ve ihbar tazminatına ek olarak sandıkça ise aylık ücretinin 20 katı tutarında tazminat ödenir" hükmüne dayanarak kıdem ve ihbar tazminatından ayrı olarak son aylık ücretinin 20 katı tutarında tazminatı da istemiştir.
Mahkemece, kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte davacının son aylık ücretinin 20 katı tutarında tazminata karar verilmiştir.
Sandık yönetim kurulunun kararı ve ... Sandığı Genel Müdürlüğü'nün geçici görevlendirme yazıları çerçevesinde kurulan komisyonca yapılan denetim sonucu düzenlenen raporda iş sözleşmesindeki hükümlere riayet etmemesi, pazarı zarara uğratması, pazarda otoriteyi ve disiplini kuramaması nedenleriyle 1475 sayılı İş Kanunu'nun 17/II. d,g.h maddesi gereğince iş aktinin bildirimsiz olarak fesih edilmesinin önerilmesi üzerine davacının iş akti feshedilmiştir.
Görüldüğü gibi iş akti, İş Kanunu'nun 17/II'nci bend hükümlerine göre fesh edilmemişse de, fesih sebebi olarak gösterilen hususların sırf 17'inci maddenin II nci bendindeki ahlak ve iyiniyet kurallarına uymayan haller olarak mütalaası doğru değildir. İş aktinde tazminatsız çıkarma dışındaki olaylarada dayandığı anlaşılmaktadır. Esasen iş sözleşmesindeki son aylık ücretinin 20 kat tutarındaki tazminatın ödenmemesi için gösterilen sebepler, genel çerçevede 17'inci maddenin II'nci bendi dışındaki sebepleri de içerir niteliktedir. Daha açık bir ifadeyle davacının görevinde yetersizliği, başarısızlığı belgelendiği takdirde de sözleşmedeki tazminat ödenmeyecektir. Davacının görevinde yetersiz ve başarısız olduğu hususu ise az önce açıklanan deneti komisyonu raporuyla sabit olmaktadır. Böyle olunca, sözü edilen tazminatın ödenmesi için koşullar gerçekleşmemiş olur. Yine az önce açıklanan durumlar nedeniyle bu tazminatın ödenmemesi ihbar ve kıdem tazminatınında ödenmemesini gerektirmez. O halde son aylık ücretin 20 katı tutarındaki tazminat isteminin reddine karar vermek gerekir. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma dışında kalan ihbar ve kıdem tazminatına ait kararın ONANMASINA, 22.1.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.