 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/9343
K: 1991/199
T: 17.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, yıllık ücretli iznini kullanmakta iken 13.4.1989 tarihli dilekçe ile işverene başvurarak hasta olan çocuğunu her gün aşıya götüreceğinden bahisle 6 ay ücretsiz izin istemiştir. Kendisine 6 ay süre ile ücretsiz izin verilemeyeceği, ancak, çocuğunu hastaneye götürmek için zaman zaman izin verilebileceği bildirilmek istenmiş, fakat buna ait bildiriyi davacı almak istememiş ve bu durumu tespit eden 24.4.1989 tarihli tutanak düzenlenmiştir.
Davacı işe devam etmediğinden, işveren 1.5.1989 tarihli PTT. kanalı ile gönderdiği bir yazı ile 3 gün içinde işe başlamadığı takdirde kaydının kapatılacağını bildirmiştir. Bu yazı davacıya 5.5.1989 tarihinde tebliğ edilmiş, buna rağmen verilen süre içinde işe başlamamıştır. Bunun üzerinde 10.5.1989 tarihli ve 13.5.1989 tarihinde tebliğ olunan yazı ile iş akti feshedilmiştir. Öte yandan Toplu İş Sözleşmesi'nde işçilere ücretsiz izin verilebileceği öngörülmüş, fakat bunun süresi belirtilmeksizin işverenin takdirine bırakılmıştır.
İşverence 6 aylık süre fazla görülmüştür. Gerçekten işin niteliğide dikkate alındığında davacının 6 aylık ücretsiz izin istemekte direnmesini haklı gösterecek bir neden yoktur. Çocuğunun hastalığı için işverenin zaman zaman izin vereceğini belirtmek suretiyle anlayış gösterdiği de görülmektedir. İsteğinin kabul edilmemesi üzerine işverenin devamsızlıktan derhal fesih yoluna gitmediği davacıya iki defa bildiride bulunduğu da tesbit edilebilmektedir. Davacı buna rağmen işe devamsızlık göstermiştir. Bu durumda fesihde işverenin haklı olduğunun kabulü gerekir. Böyle olunca da davacı ihbar ve kıdem tazminatı istiyemiyeceğinden isteklerin reddine karar verilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA 17.1.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.