 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/9157
K: 1991/189
T: 17.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı ile cezai şart ve yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - İhbar tazminatı 1475 sayılı İş Kanunu'nun 13. maddesine göre süresi belirli olmayan sürekli hizmet akitlerinin feshinde söz konusudur. Süresi belirli hizmet akitlerinin feshinde ise ihbar öneli, dolayısı ile ihbar tazminatı gerekmez. Bu husus gözönünde tutulmaksızın ihbar tazminatına karar verilmiş olması doğru değildir.
3 - Davacı 5 yıllık süresi belirli hizmet akti ile istihdam edilmiştir. Bu sürenin yarısından fazlasını çalıştıktan sonra, hizmet akti feshedilmiştir. Mahkemece sözleşmede öngörülen 5.000.000 TL cezai şartın davacının çalıştığı süre ile bakiye sözleşme süresi oranlanarak 2.300.000 TL'ye karar verilmiş ise de, dosya içeriğine, olayın ceryan şekline göre kabul olunan bu miktar fazladır. Hakakaniyete uygun bir miktara karar vermek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA 17.1.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.