 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/8702
K: 1990/9039
T: 07.09.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ücret ve ikramiye farkı ile fazla çalışma ücret farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : İşyerinde uygulanan 1.8.1987 - 1.7.1989 tarihleri arasını kapsayan toplu iş sözleşmesinin 36. maddesinde aynen sendika üyesi işçilere işyerindeki geriye dönük her tam hizmet yılı için ayda brüt 500 TL. kıdem zammı verilir" denilmektedir. Bunu takip eden 1.8.1989 ile 31.7.1991 tarihleri arası için yapılan Toplu İş Sözleşmesi'nin 36. maddesinde de önceki Sözleşme'deki metin aynı kalmak suretiyle 500 TL. kıdem zammı, 7.000 TL'ye çıkarılmıştır.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, Toplu İş Sözleşmelerindeki ücret zamlarının uygulanmasında bu kıdem zammının ücrete dahil edilip edilmeyeceği noktasında toplanmaktadır.
Önceki toplu iş sözleşmesinin uygulanmasında işveren 500 TL. kıdem zammını ücrete dahil etmemiş ve her ay 500 TL.'yi ayrıca ödemiş ve bundan bir ihtilaf çıkmamıştır. Sonraki Toplu İş Sözleşmesi görüşmeleri sırasında işçi sendikası kıdem zammının ücretlere ilave edilmek şartıyla ödenmesini, işveren ise kıdem zammının ücretlere ilave edilmeksizin ödenmesini teklif etmişler ve sonunda kıdem zammı başlığı taşıyan yeni 36. madde "metin aynen olup, her tam hizmet yılı için ayda brüt 7.000 TL" şeklinde düzenlenmiştir. Buradaki "metin aynen olup ..." sözlerinin bir önceki Toplu İş Sözleşmesi'ndeki metni amaçladığının kabulü gerekir. Önceki Toplu İş Sözleşmesi döneminde işveren uygulanmasında bir uyuşmazlık çıkarılmadığına göre, sonraki Toplu İş Sözleşmesi'nde yer alan kıdem zammının da ücretlere ilave edilmeksizin ödenmesinin kararlaştırıldığı süonucuna varmak gerekir. Böyle olunca kkıdem zammının ücretlere ilave edilmeksizin ödeneceğinin ve dolayısıyla ücret zammının uygulamasında nazara alınmayacağının kabulü ile davanın reddine karar vermek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, 7.9.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.