 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/7799
K: 1990/9941
T: 08.10.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki ücret alacağı, ikramiye ve diğer sosyal yardımlardan doğan alacağının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmiş ve davalı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 2.10.1990 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat Erol Akçakaya ile karşı taraf adına Avukat Galip Uğur geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek bırakılan günde dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazlarının reddine,
2 - Davalının temyizine gelince:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacı, davalı sendikanın 21.12.1986 tarihinde yapılan olağan genel kurulunda genel yönetim kurulu genel teşkilatlanma sekreteri olarak seçilmiştir. Bu görevi ifa ederken genel disiplin kurulunun 9.9.1988 tarih ve 4-2 sayılı kararı ile 31.10.1989 tarihine kadar geçici olarak işten elçektirme cezası verilmiştir. Sendikanın 16.12.1989 tarihinde 10. dönem olağan genel kurulu yapılmıştır. Bu olağan genel kurulunda 37 delege davacı hakkındaki genel disiplin kurulu kararının bütün sonuçlarıyla birlikte ortadan kaldırılmasının görüşülmesini istemişlerdir. Bu önerge 50'ye karşı 120 oyla reddedilmiştir. Bunun üzerine davacı bu davayı açarak genel disiplin kurulunca verilen geçici işten elçektirme cezasının iptaline ve elçektirme cezasından itibaren bu cezanın devamı süresine ait 9. dönem olağan genel kurulunda tesbit edilen ücret ve diğer haklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
2821 sayılı Sendikalar Kanunu'nun disiplin kurulu başlığını taşıyan 18.maddesinde aynen "disiplin kurulu, sendika veya konfederasyonun tüzüğüne, amaç ve ilkelerine aykırı hareket ettiği ileri sürülen üyeler hakkında soruşturma yapar, üyelikten çıkarma dışındaki tüzüğünde gösterilen disiplin cezalarını verir ve sonucunu genel kurula ve diğer ilgililere bildirir denilmiştir. Buna göre üye hakkında disiplin kurulunca üyelikten çıkarma dışında verilen disiplin cezalarının genel kurula bildirilmesi gerekmektedir. Yöneticiler hakkında verilecek disiplin cezalarının genel kurula bildirileceği sendika ana tüzüğünün 29. maddesinde de öngörülmüştür. Öte yandan 2908 sayılı Dernekler Kanununun 25. maddesinde genel kurul toplantısında yalnız gündemde yer alan maddelerin görüşüleceği belirtilmekte ise de, devamında, toplantıda hazır bulunan üyelerin en az onda biri tarafından görüşülmesi istenen konuların gündeme alınmasının zorunlu olduğu hükme bağlanmıştır. Söz konusu olağan genel kurul toplantısında hazır bulunan (delege) sayısına göre, davacı hakkındaki disiplin kurulunca verilen geçici olarak işten el çektirme cezasına ilişkin kararın görüşülmesini isteyenlerin adedinin yasada öngörülen oranın üstünde olduğu anlaşılmaktadır. Bu durum karşısında isteğin gündeme alınması gerekmekte idi. Oysa gündeme alınmamış, bu konuda görüşme yapılmamış ve böylece davacının hakkını araması engellenmiştir. Bu davranış yasaca ve hukuken himaye edilemez. Kanun'un olağan genel kurulunda gündeme alınıp görüşülmemiş olması davacı aleyhine hukuki sonuç doğurmamalıdır. Esasen dosya içeriğine göre davacının sendika tüzüğüne, amaç ve ilkelerine aykırı hareket ettiği de sabit olmamıştır. Kendisine yöneltilen isnatlar bu nitelikte sayılamaz. Bu durumda davacının geçici olarak işten el çektirildiği süredeki yasal haklarını talep edebilme koşulları gerçekleşmiş olur. Ancak Tüzüğün 58/F maddesindeki tazminat kıdem tazminatı niteliğindedir. Bu bakımdan kıdem tazminatı tavan sınırlandırmasına tabidir. Ne varki bu husus fazlaya ait kısım için dava açıldığında nazara alınabilir. Bu nedenlerden dolayı davalının temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle ONANMASINA, davalı yararına takdir edilen 100.000 lira duruşma avukatlık parasının davacıya, davacı yararına takdir edilen 100.000 lira duruşma avukatlık parası ile aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine 8.10.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.