 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/7539
K: 1990/12604
T: 13.11.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- KİRA BEDELİ ALINMAYACAK HİZMET TAHSİSLİ KONUTLAR
ÖZET: Kira bedeli alınmayacak hizmet tahsisli konutların; hudut karakolu, istasyon, haberleşme, gözlem, araştırma, inşaat mahalli gibi mezkur yerlerden uzak, sosyal ve ekonomik zorlukları olan, ulaşım ve iskan imkanları kısıtlı yerlerden olması gerekmektedir.
(2946 s. KKK. m. 3/d)
Davacı; kendisinden alınmak istenen konut parası ile ilgili işlemin iptaline, kesilen kira bedelinin geri alınmasına ve muarazanın men'ine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme; davacıdan kesilmekte olan kira bedelinin durdurulmasına, kesilen kısmın iadesine karar vermiştir.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Dosya içeriğine ve özellikle bilirkişi raporuna göre, davacıya tahsis edilen konutun 2946 sayılı Kamu Konutları Kanununun 3/d, Kamu Konutları Yönetmeliğinin 5/d maddelerine giren ve adı geçen Kanunun 5. maddesinin sondan bir önceki fıkrası ve Yönetmeliğin 25. maddesi hükmünce kira bedeli alınmayacak hizmet tahsisli konutlar kapsamında olmadığının kabulü gerekir. Zira, bu kanun ve yönetmelik hükümlerine göre, kira bedeli alınmayacak hizmet tahsisli konutların; hudut karakola, istasyon, haberleşme, gözlem, araştırma, inşaat mahalli gibi mezkür yerlerden uzak, sosyal ve ekonomik zorlukları olan ulaşım ve iskan imkanları kısıtlı yerlerden olması gerekmektedir. Oysa, davacıya tahsis edilen konutun muntazam servisi olan, ilçeye 10-12 km. uzaklıktaki sosyal tesisleri ve işletmeye ait binaları bulunan mahalde oturmakta olduğu ve aynı yerde çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu itibarla, oturduğu konutun mezkür yerlerden uzak, sosyal ve ekonomik zorlukları olan, ulaşım ve iskan imkanları kısıtlı yerlerden olduğunun kabulü isabetli olamaz. Böyle olunca davanın reddine karar vermek gerekir. Yazılı şekilde ve aksine değerlendirme ile davacıdan kira parası alınmayacağı yolunda hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.11.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.
