T.C.

YARGITAY

9. Hukuk Dairesi

E: 1990/6482

K: 1990/9898

T: 05.10.1990

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, davayı görev yönünden reddetmiştir.

Hüküm süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2 - Davacı işyerinde sözleşmeli personel statüsüne geçirilip bir süre bu statüde ve Sosyal Sigortalar kurumuna tabi olarak çalıştıktan sonra, Sosyal Sigortalar Kanuna göre malulen emekli olmuştur.

Kuşkusuz sözleşmeli Personel statüsünde geçen süre için vaki istekler yönünden İş Mahkemesi görevli değildir. Bu bakımdan mahkemenin davacının sözleşmeli personel statüsündeki çalışmasına ilişkin olarak verdiği görevsizlik kararı doğrudur.

Ne varki, 1475 sayılı İş Kanununun 14. maddesinin 4. fıkrası hükmünce Sosyal Sigortalar kanunan göre yaşlılık veya malullük aylığına yada toptan ödemeye hak kazanan işçiye kamu kuruluşlarında geçirdiği hizmet sürelerinin toplamı üzerinden son kamu kuruluşu işverenince kıdem tazminatı ödenir. Şu durumda aynı maddenin beşinci fıkrası hükmü dikkate alınmak suretiyle davacının sözleşmeli personel statüsüne geçirilmeden önceki kamu kuruluşlarında işçilikte geçen sürelerin toplamı üzerinden son kamu kuruluşu olan davalının kıdem tazminatını ödemesi gerekir. Bu itibarla işçilikte geçen süre için İş Mahkemesi davaya bakmaya görevlidir. Bu nokta üzerinde durulmadan isteğin tümü için görevsizlik kararı verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 5.10.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.