 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/5973
K: 1990/9491
T: 21.09.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı karısının hastalığından bahisle işverenden ücretsiz izin istemiş ve kendisine 128 gün ücretsiz izin verilmiştir. Bu süre 28.2.1986 tarihinde sona ermiştir. Sürenin bitiminde işine dönmediği görülmüş ve 5.3.1986 tarihli dahili yazı üzerine 7.3.1986 tarihinde hizmet akdi devamsızlıktan feshedilmiştir. Davacı hizmet akdinin feshedildiğini öğrendikten bir süre sonra 23.7.1986 tarihinde dilekçeyle başvurarak eşinin hastalığının uzadığını mağdur olduğunu bildirerek aynen "... tekrar işe alınmam için gerekenin yapılmasını..." sözlerini kullanmak suretiyle tekrar işe alınmasını istemiştir. Personel Müdür Muavini tekrar işe alınması mütalaasıyla durumu Genel Müdürlüğe bildirmiş fakat Genel Müdürlükçe çalıştığı yer amirin yazılı muvafakatı olduğu takdirde işe alınabileceği belirtilmiş fakat bundan sonra işe alınması hususunda bir işlem yapılmamıştır. Görülmektedir ki, davacının hizmet akdi ücretsiz izin bitimi sonunda haklı bir neden olmaksızın ardı ardına iki iş günü gelmemesi nedeniyle feshedilmiştir. Bu durumda davacı ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanamaz. Az önce belirtilen sonraki işlemler davacıya bir hak vermez. Bu durumda davanın reddine karar vermek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeble BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.9.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.