 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/5524
K: 1990/9375
T: 18.09.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, fazla çalışma parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, işyerinde çalışmakta iken, sendika amatör şube başkanlığına seçilmiş, bu görevi üç sene kadar ifa etmiş, 18.8.1987 tarihinde emekli olmuştur. 2.3.1988 tarihinde açtığı bu dava ile, 1.1.1984-31.12.1985 tarihleri arasını kapsayan TİS'nin 51/D maddesi hükmüne göre, günde 5 saat çalıştırılması gerekirken, 9 saat çalıştırıldığını bildirerek, günlük 5 saatin üzerindeki çalışması için fazla mesai talebinde bulunmuştur.
Mahkeme istek gibi karar vermiştir.
Gerçekten sözü edilen TİS'nin sendikal izinler başlığını taşıyan 51. maddesinin (A) fıkrasında, baştemsilci izinleri; (B) fıkrasında, temsilci izinleri; (C) fıkrasında kongre, konferans, seminer gibi toplantılara katılmak üzere diğer izinlerin düzenlendiği; (D) fıkrasıyla da aynen "sendikanın amatör şube başkanları, gündüz vardiyasında çalıştırılırlar. Günlük işlerini aksatmamak kaydıyla günlük çalışma süreleri 5 saattir" şeklinde hüküm getirilmiştir. Görüldüğü üzere bu hüküm sendikal izinler içinde yer almış olup günlük 5 saatin üzerindeki günlük normal çalışma süresini tamamlayan süre, amatörü şube başkanları için tanınmış sendikal izin niteliğindedir ve günlük çalışma süresinin 5 saat olarak öngörülmesi günlük işlerin aksatılmaması şartına bağlı tutulmuştur. İşveren, davacıyı haftalık çalışma süresi olan 5 gün ve 45 saat üzerinden günde 9 saat çalıştırdığına, davacının da, 1.1.1984'den itibaren senelerce günde 9 saat çalışmayı itirazsız kabul ederek çalışmasını sürdürmüş bulunduğuna göre, bu çalışma şeklinin, günlük 5 saat çalışma ile işin aksatılmış olacağından kaynaklandığının kabulü gerekir. Bu konuda taraf iradeleri fiilen birleşmiştir. Bu arada davacı, sendikadaki görevini gereğince ifa edemediğini ileri sürmüş ve itirazda bulunmuş da değildir. Öte yandan madde metninden, 5 saatin üzerindeki çalışmanın fazla mesai sayılacağına dair bir açıklama da yoktur. Böyle olunca, davacının günlük ve haftalık normal çalışma süresince çalıştığının ve günlük 5 saatin üzerindeki çalışmanın fazla çalışma sayılamayacağının kabulü ile isteğin reddine karar vermek icap eder. Yazılı şekilde aksine hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Temyiz olunan hükmün yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 18.9.1990 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Mahkemece verilen karar TİS'nin 51/D. maddesine ve sendika hukuku esprisine uygun bulunmamaktadır. Bu yüzden sayın çoğunluğun aksine gerekçeyle söz konusu ilamın bozulmasına ilişkin kararına katılamıyorum.