 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/5481
K: 1990/7216
T: 12.06.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki ihbar, kıdem ve maddi tazminatın ödetilmesi davacının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerle reddine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 12.6.1990 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat M.G. ile karşı taraf adına Avukat P.G. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı, davalı bankada 1971 yılından hizmet aktinin feshedildiği kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı, davalı bankada 1971 yılından hizmet aktinin feshedildiği 1986 yılına kadar takriben 15 sene çalışmıştır. Son görevi banka Şube Müdürlüğü iken, bankada hesabı bulunan bir müşteriye provizyonsuz ödeme yapmıştır. Bu eyleminden dolayı hizmet akti işyeri disiplin kurulunca İş Kanunu'nun 17. maddesinin II. bendinin (d) fıkrası uyarınca feshedilmiştir. Davacının bir müşteriye provizyonsuz ödeme yaptığı sabittir. Ancak, dosya münderecatına göre, bu işlemi bankanın bilgisi dahilinde yaptığı anlaşılmaktadır. Nitekim daha önce banka müfettişlerince yapılan teftiş sonucunda bu eylemlerinin bankaca bir usulsuzlük ve tenkit konusu yapılmadığı görülmektedir. Öte yandan banka, davacınıne bu eylemlerinden dolayı kendisine bir menfaat sağladığını da ileri sürmüş değildir. Aksine davacının bankanın yararı düşüncesiyle hareket ettiği gözlenmektedir.
Bu durumda davacının kötüniyetle hareket ettiğinden sözetmek mümkün değildir. Böyle olunca ihbar ve kıdem tazminatına karar vermek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, 12.6.1990 gününde oyçokluğuyla karar verildi.