 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/5339
K: 1990/9387
T: 18.09.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parası, bayram tatili gündelikleri ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeblere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı işçi hizmet aktinin haklı bir sebebe dayanmadan feshedildiğini iddia ederek, ihbar ve kıdem tazminatı isteğinde bulunmuştur. Davalı davacının 3 gün üst üste gelmediğini, böylece haklı olarak işine son verildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Taraflar dosyasındaki yazılı belgelere dayandıklarını bunun dışında tanık dinletmeyeceklerini başka bir delilleri de bulunmadığını söylemişlerdir.
İş aktinin feshinden sonra, davacı işçinin Bölge Çalışma Müdürlüğüne yaptığı şikayet üzerine, iş müfettişince düzenlenen 6.7.1989 gün 76 sayılı raporda, davacı işçinin 1, 2. 3/6/1989 günleri işyerine gelmediğinin işverenlikçe tevsik edildiğini, işyerinde dinlenen şahitinde bu durumu doğruladığını belirterek, ihbar ve kıdem tazminatı hakkının doğmadığını düşünce olarak belirtilmiştir. Dosya içinde bulunan ve işyerinde düzenlenen tutanaklarda da davacının belirtilen 3 iş gününde işyerine gelmediği tesbit edilmiş bulunmaktadır. Taraflar ve özellikle davacı bu belgelerden başka delilleri bulunmadığını bildirdiklerine bu belgeleri çürüten başka bir delilde söz konusu olmadığına göre, feshin işveren tarafından haklı olarak gerçekleştirildiğinin kabulü gerekir.
Bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatları isteğinin reddi icap eder.
3 - Davacı fazla mesai konusunda da iddiasını ispat edememiştir. İş müfettişi tarafından düzenlenen yukarda tarih ve sayısı yazılı raporda da fazla çalışma yapılmadığı sonucuna varılmıştır. Bu nedenle bu isteğinde reddine karar verilmesi gerekir.
4 - Yıllık ücretli izin alacağı konusunda HUMK. 74. maddesindeki ilkeye aykırı olarak istekden fazlaya karar verilmiş olması da doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen sebebten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.9.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.