 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/4927
K: 1990/5890
T: 15.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacılar, iş kazasından doğan ölüm nedeniyle uğradıkları maddi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemişlerdir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı idare avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Olay tamamen kaçınılmaz nedenlerden ileri geldiği kabul edilmiştir. Kaçınılmazlığın ağırlığı işverende olmak üzere taraflar arasında paylaştırılması gerekir. Mahkemece de paylaştırma yapılmış ise de, bunun % 85'inin işverene, % 15'inin de kazada ölen işçiye verilmesinde isabet yoktur. B.K.'nun 43. maddesi ve hesaplanan tazminat miktarı gözönünde tutulmak suretiyle hakkaniyete uygun bir şekilde paylaştırma yapılmalıdır. Davalı temyizinde bu bakımdan haklıdır.
3 - Muris 1988 yılında evlenmiştir. Henüz çocukları yoktur. Ancak ileride çocuklarının olacağı düşünülmelidir. Bu itibarla davacıların maddi tazminatları hesabında en az 2 çocuğunun alacağı kabul edilerek gelir paylaştırılmasının buna göre yapılması gerekir.
O halde, karar bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle davalı yararına BOZULMASINA, 15.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.