 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/3869
K: 1990/5664
T: 11.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, noksan ödenen yevmiye farkı, fazla çalışma parası ve ikramiye farkı ile randıman primi, bayram ve hafta sonu çalışmalarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1-Davacının TİS'nin uygulandığı işyerinde çalıştığı ve buna göre, işyeri TİS'indeki 110 TL.lık ücret zammını alması gerektiği anlaşılmaktadır. Ancak uyulan bozma kararında bu 110 TL.'lık zammın ödenip ödenmediğinin araştırılması hususuna da değinilmiştir. Zira bu zam ödenmişse, davanın reddi gerekmektedir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda sözü edilen 110 TL.'lık zammın davacıya ödenip ödenmediği konusu üzerinde hiç durulmadığı görülmektedir. Bilirkişi raporuna karşı davalı itiraz dilekçesinde 110 TL.'lık zammın davacıya ödendiğini ileri sürerek buna ait Gaziantep Baş müdürlüğünün 12.10.1987 tarihli yazısının mahkemeye gönderilmiş olduğu bildirilmiştir. Dosyada bu belgeye rastlanmamıştır. Bu konuda gerekli araştırma ve incelemenin yapılması icap eder.
2- İstek, 110 TL.'lık zam ile bu zammın TİS. ile getirilen diğer işçilik haklarına yansımanıdan doğan farklarla ilgilidir. Bunun dışında ayrıca % 80 ücret zammının uygulanmasıyla ilgili bir istek yoktur. Buna rağmen bilirkişi Y.H.K. tarafından öngörülen % 80 oranındaki ücret zammı ile ilgili olarak yevmiye farkını ve diğer işçilik haklarına ait farkları hesaplamıştır ve mahkemece de bu farklara karar verilmiştir. Oysa, az önce açıklandığı üzere davacının 110 TL. ve onun yansımasından doğan işçilik hakları dışında bir isteği yoktur. Böylece istek dışında hüküm kurulmuş bulunmaktadır ki bu HUMK'nun 74. maddesine aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine oybirliğiyle karar verildi.