 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/3040
K: 1990/6685
T: 31.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin parasıyle bayram ve pazar gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeblere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı, davalı Ö.T.'nin işlettiği temizlik işyerinde işe girmiş, bir süre sonra işyeri 24.1.1989 tarihinde M.A.ya el değiştirmiş, 30.3.1989 tarihine kadar M.A.'nın işçisi olarak çalıştıktan sonra işyeri bu tarihte belediyeye devredilmiştir. Davalı, davacının işyerinin belediyeye devrinden sonra da çalışmasını sürdürdüğünü, hizmet akdinin feshedilmemiş olduğunu bildirdiği gibi, kıdem tazminatından ancak kendi çalıştırma süresi ile sınırlı olarak sorumlu olabileceğini ileri sürmüştür. Öncelikle belirtmek gerekirki davacı işyerinin belediyeye devri üzerine işine hiç ara vermeden çalışmasını sürdürmekte ise hizmet akdi devam etmiş olacağından henüz kıdem tazminatı hakkı doğmamış olur. Bu durumda da kıdem tazminatı isteğinin bu sebepten reddi gerekir. Şayet işyeri belediyeye devredilmeden önce iş akti feshedilmişse ancak o takdirde önceki işverenlerden kıdem tazminatı istiyebilir. Ancak, davalı Ö.T.'den istiyebileceği kıdem tazminatınında Ö.T.'nin yanındaki çalışma süresi ile sınırlı olması gerekir. İşyerini devrettiği M.A. zamanındaki çalışmasından sorumlu tutulamaz. Bu hususları dikkate alınmaksızın ve bu konularda yeterli araştırma ve inceleme yapılmaksızın hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 31.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.