 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/1997
K: 1990/5381
T: 03.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kötüniyet tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının Disiplin Kurulu Üyeliği önceki T.İ.S.'nin sona ermesi ile bitmiştir. Sonradan 12.10.1988 tarihinde imzalanan T.İ.S. döneminde ise henüz bu T.İ.S.'nin 13. maddesinde belirtilen görevlerden birini almış değildir. İleri sürülüş biçimine göre eş yeri sendika temsilcisi olmak üzere faaliyette bulunurken iş akdi feshedilmiştir. Bu durumda davacının kötüniyet tazminatı isteği T.İ.S'e dayanan bir eda davası olarak kabul edilemez. Böyle olunca hüküm altına alınan kötüniyet tazminatı nedeniyle 2822 sayılı kanunun 61. maddesinde öngörülen işletme kredisi faizine hükmedilmesi doğru olmaz. Burada uygulanması gereken % 30 yasal faizdir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine oybirliğiyle karar verildi.