T.C.

YARGITAY

9. Hukuk Dairesi

E: 1990/14523

K: 1991/7791

T: 29.04.1991

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, fazla çalışma parası ile ikramiye ve ücret farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakta dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı, işyerinden 2495 sayılı Kanun'a tabi olarak güvenlik sorumlusu olarak çalışırken hizmet akdi ihbar ve kıdem tazminatı ödenmek suretiyle fesih olunmuştur.

Davacı, TİS ile getirilen hakların sosyal güvenlik görevlilerine de danındığını fakat buna rağmen TİS uyarınca haklarının verilmediğini iddia ederek davada sözünü ettiği işçilik haklarına ilişkin TİS farklarını istemiştir.

Öncelikle belirtmek gerekir ki, 2495 sayılı Kanun'a göre istihdam edilip çalıştırılan güvenlik görevlileri anılan Kanun hükümeleri gereğince sendikaya üye olamazlar ve TİS'den yararlanamazlar. Bu bakımdan davacı doğrudan doğruya kendisine Tİs hükümlerinin uygulanmasını isteyemez. Ancak işveren ile aralarında kıyasen kendisine aynı oranda haklar tanınması yönünden bir anlaşmı olmuşsa, ferdi iş sözleşmesine bu yönde hükümler getirilmişse bunun uygulanmasını isteyebilir.

Davada, davacıya uygulanan sözleşmenin ferdi bir iş sözleşmesi mi, yoksa TİS mi olduğunu anlaşılamamaktadır. Bu nedenle az önce açıklanan hususlar üzerinde durulup gerekli inceleme yapılarak şayet davacı doğrudan doğruya TİS'e dayanmakta ise, davayı reddetmek, ferdi iş sözleşmesine dayanıyorsa o takdirde şimdiki gibi karar vermek gerekir.

Noksan inceleme ve değerlendirme ile isteklerin hüküm altına alınması doğru değildir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerden BOZULMASINA, 29.04.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.