 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/14393
K: 1991/7202
T: 04.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılarla, toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacının iş akti 17.11.1981 tarihinde devamsızlıktan feshedilmiştir. Fesih yazısında 1981 yılı Kasım ayının 6 ve 7. günlerinde gelmediği gibi, 14. gününde de devam etmediği yazılıdır. 6 ve 7. günlerindeki devamsızlığı mahkemenin de kabulündedir. Böyle olunca sadece ardı ardına iki gün işe gelmemek haklı fesih sebebidir. Kaldı ki, davacının 14.11.1981 günü de işine devam etmediği anlaşılmaktadır. Gerçi o gün davacı işyerine gelmişse de, izin istemiş fakat eski devamsızlıkları da dikkate alınarak izin verilmemiştir. Davacının izin dilekçesini bırakıp gitmesi de kendisine izin verileceği anlamına gelmez. Eskiden böyle bir uygulama olsa dahi, bu husus davacıya bir hak sağlamaz. Bu bakımdan davacının bir ay içinde 3 gün işe gelmediği de sabit olmaktadır. Böyle olunan, ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanamayacağından bu isteklerin reddi gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 4.4.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.