 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/14037
K: 1991/7293
T: 08.04.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parasıyla bayram gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, subut olmayan davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılarla toplanan delillerle ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı, hizmet aktinin haklı neden olmaksızın işveren tarafından bozulduğunu bildirmiştir. Davalı ise, işi davacının bıraktığını ileri sürmüştür. Hizmet aktinin işçi tarafından işi terk suretiyle feshedildiğinin ispatı işverene aittir. İşveren bu savunmasını usulen ispat edebilmiş değildir. Kaldı ki, davacı tanıkları hizmet aktinin davalı tarafından feshedildiğini davacıdan duyduklarını söylemişlerdir. Bu durumda ihbar ve kıdem tazminatına karar vermek gerekirken yazılı şekilde bu isteklerin reddi doğru değildir.
3 - Davacı tanıkları davacının fazla mesai yaptığını söylemişlerdir. Kalorifer yakıldığı aylarda davacının fazla mesai yapması da mümkündür. Buna göre değerlendirme yapılarak fazla mesai ücretine de karar verilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 8.4.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.