DAVA : Taraflar arasındaki ihbar ve kıdem tazminatı ile toplu iş sözleşmesinden doğan diğer alacaklıların ödetilmesi davacının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenilmesi ve davalı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 22.1.1991 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına avukat N.S. ve A.S. ile karşı taraf adına avukat Ö.Ö. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

 

  KARAR : 1 - Davacı gerek tefhim tarihi itibariyle ve gerekse gerekçeli kararın tebliğ tarihinden itibaren 8 günlük temyiz süresini geçirdiğinden HUMK'nin 432/4. maddesi uyarınca temyiz dilekçesinin süreden REDDİNE,

  2 - Davalının temyizine gelince; her ne kadar tefhim tarihine göre davalıda 8 günlük temyiz süresini geçirmişse de tefhim olunan kısa karar HUMK'nin 381 ve 388'inci maddesindeki unsurları taşımadığından ve tebliğinden itibaren süresi içinde temyiz edildiğinden temyizinin süresinde olduğunu kabulüyle yapılan inceleme sonunda;

  Davacı doğumdan sonra 6 haftalık doğum iznini kullandıktan sonra 2.11.1989 tarihine kadar hekim raporları almak suretiyle istirahatli kalmıştır. Rapor bitiminde, 2.11.1989 tarihinde işyerine gelmiştir. İşveren aynı gün tazminatını vermek suretiyle iş aktini feshetmek istemiş, fakat davacı fesih yazısını tebellüğ etmekten imtina etmiştir. Aynı gün emzirme izni istemiş, emzirme izni verilmeyince vizite kağıdı talep etmiş, vizite kağıdıda alamayınca özel bir doktora giderek toplam 17 günlük iki defa rapor almıştır. Bu arada işveren fesih yazısını 2.11.1989 günü noterlik aracılığıyla tebliğe çıkarmış, bu tebligat davacıya 15.11.1989 tarihinde yapılmıştır. Görülmektedir ki işveren fesih iradesini 2.11.1989 tarihinde açıklamış, davacı fesihden haberdar olmuş, fakat fesih yazısını tebellüğünden imtina etmiştir.

  Böylece fesih beyanı 2.11.1989 tarihinde davacıya ulaşmış ve feshin hukuki sonuçları aynı gün hasıl olmuştur. Davacının içeriğini bildiği halde fesih yazısını tebellüğünden imtina etmesi iyiniyet kurallarıyla bağdaşamaz. Doğumdan sonra 6 aylık süre ile günde 2 saat olmak üzere izninin bitiminden itibaren 2'şer saatin toplamını oluşturan gün süresi olarak hesaplanması gerekir. Ne varki davacı bu süreyi de aşacak şekilde rapor almıştır. Bu durumda artık emzirme süresinin raporun bitiminden itibaren başlaması gerekeceğinin kabulü isabetli olamaz. Kaldı ki, emzirme izninin raporun bitiminde işverenin iradesi dışında hemen ve kendiliğinden başlayacağı da düşünülemez. Buna görede feshin raporun bitiminde ve emzirme izninin gerçekleşmesinden önce yapıldığının kabulü gerekir. Öte yandan raporların içeriğinden bunların doğan izin süresinin artırılması niteliğinde olmadığı da görülmektedir. Hastalığın başka bir sebebe ilişkin olduğu anlaşılmaktadır. Açıklanan bütün bu sebeplerden dolayı davacının iş aktinin 2.11.1989 tarihinde sona erdiğinin kabulü gerekir. Ve bu tarih esas alınmak suretiyle doğan haklara karar verilmeli, doğmayan haklar ise reddedilmelidir. Bu hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.

 

  SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 22.1.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972