 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/12816
K: 1991/374
T: 22.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parası ile diğer sosyal haklardan doğan alacağının ödetilmesine karar
verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK'nun 438 nci maddesi uyarınca duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davalı yasal süre içinde zamanaşımı savunmasında bulunduğu halde bu hususun dikkate alınmamış olması doğru değildir. Kıdem tazminatı dışındaki işçilik hakları B.K.'nun 126. maddesi uyarınca 5 yıllık zamanaşımına tabidir ve bu sürenin dava tarihinden geriye doğru hesap edilmesi gerekir.
3 - Servis ücreti iddiası gerçekleşmediği, bu nedenle bilirkişi de bir hesap yapmadığı halde servis ücretine karar verilmiş olması doğru değildir. 4 - Ayrı ayrı emek ve gayret sarfını gerektirmeyen dava adedi nazara alınarak avukatlık ücret tarifesinin 4/2 maddesi gereğince davacı tarafa takdir olunan avukatlık ücretinden indirim yapılması gerekirken indirim yapılmamış olması keza doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.1.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.