 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/11837
K: 1991/2680
T: 21.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, genel tatil ve bayram gündelikleri ile yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacının, işverenden izin almaksızın veya haklı bir sebep olmaksızın Pazartesi ve Salı günü ardı ardına 2 iş günü işine devam etmediği, hatta onu takibeden Çarşamba gününde mesai bitimine kadar işe gelmediği, ancak Çarşamba günü mesai bitiminde işe geldiği, tutanak ve tutanak münzisi şahit beyanları ile anlaşılmaktadır. Bu durum, 1475 sayılı İş Kanunu'nun 17/II-f fıkrasındaki işverene bildirimsiz fesih hakkı tanıyan hali oluşturur. Böyle olunca davacı ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanamaz. Yazılı şekilde aksine hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, 21.2.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.