 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/11573
K: 1991/2383
T: 15.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı askerlik nedeniyle işyerinden ayrılırken kıdem tazminatını almıştır. Bu ödemede işverenin ilerideki hizmetlerinin birleştirilmesinde daha az kıdem tazminatı ödemek amacına yönelik bir davranışı söz konusu olamaz. Zira iş aktinin muvazzaf askerlik hizmeti sebebiyle feshedilmesi halinde kıdem tazminatı ödenebileceği kanun gereğidir. Bu itibarla davacının son ayrılışında kıdem tazminatı hesabında askerlikten önceki süre nazara alınmaz. Bu husus gözönünde tutulmaksızın mahsup yapılmak suretiyle askerlikten önceki sürenin kıdem tazminatı hesabına dahil edilmiş olması doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, 15.2.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.