 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/11422
K: 1991/1540
T: 11.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, sendikal tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1 - Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine,
KARAR : 2 - Davacının temyizine gelince :
Mahkemenin hükmüne esas aldığı Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin kararı, 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 31. maddesinin 5. fıkrasının değişikliğinden önceki olaylara aittir. İşçinin sendikaya üye olup olmaması nedeniyle hizmet akdinin feshinde 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 31. maddesine göre, işçinin bir yıllık ücretinin tutarından az olmamak üzere tazminata hükmedeceği bu yasa hükmünde 2.6.1988 gün ve 3449 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle öngörülmüştür. Davacının hizmet akti bu değişiklikten sonra fesih edilmiş olduğuna göre, olayda uygulanacak hüküm 1475 sayılı İş Kanunun 13. maddesinin sondan bir önceki fıkrası hükmü olmayıp, 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 31. maddesi hükmüdür. Bu husus gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.2.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.