 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/11400
K: 1991/2565
T: 19.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz ediliş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14'üncü maddesinin 10'uncu fıkrasına göre son bir yıl içinde işçi ücretine zam yapıldığı takdirde kıdem tazminatına esas ücretin işçinin işten ayrılma tarihi ile zammın yapıldığı tarih arasında alınan ücretin aynı süre içinde çalışılan günlere bölünmesi suretiyle hesaplanması gerekir. Uyuşmazlıkta söz konusu edilen sanat ve ağırlık zammı, ikramiye ve yemek yardımı içinde bu hüküm uygulanır. Bu husus gözönünde tutulmaksızın fesihten geriye doğru bir yıl içinde yapılan ödemelerin toplamının, bir yılı oluşturan gün sayısına bölmek suretiyle, tazminata esas yevmiyenin tesbiti doğru değildir. Son içtihatlar bu yöndedir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepte BOZULMASINA, 19.2.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.