 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/11285
K: 1991/16352
T: 23.12.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, hafta ve genel tatil gündelikleri ile fazla çalışma ve yıllık ücretli izin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Şahitler davacının otelde şef garson olarak yaz aylarında fazla mesai yaptığını söylemişlerdir.
Buna göre, kış aylarında fazla mesai yapmadığı sonucuna varılmaktadır. Böyle olunca davacının 12.06.1987-10.10.1988 tarihleri arasında yaz ayları için fazla mesai ücreti hesaplanıp karar verilmesi gerekirken, kış ayları için de fazla mesai ücretine karar verilmiş olması doğru değildir.
3- Davacının 12.06.1987 tarihinden önceki yıllara ait çalışmasının mevsimlik olduğu anlaşılmaktadır. Nitekim bilirkişi de hesapları mevsimlik işe göre yapmıştır. İş Kanunu'nun 50. maddesinin 5. fıkrasına göre mevsimlik işlerde çalışanlar hakkında yıllık ücretli izinlere ilişkin hükümler uygulanmaz. Bu durumda sadece 12.06.1987 ile 10.10.1988 tarihleri arası için bir yıllık izin parasına hükmetmek gerekirken, önceki çalışmaları için de yıllık ücretli izine karar verilmiş olması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
4- Dosyadaki gerekçeli kararın da .....'ya ait olmadığı başka bir şahsa ait kararın bu dosyaya konulduğu görülmektedir. Ancak bu husus dosya içeriğine göre, bozma sebeplerine etkili görülmemiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 23.12.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.