 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1990/10229
K: 1990/10393
T: 27.12.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı ihbar, kıdem tazminatı ile ikramiye ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı tekstil işkolunda faaliyet gösteren davalıya ait işyerinde klima ve kazan işinde çalışmakta ve İsviçre'den getirilen klima tesisleri üzerinde uzmanlaşmış iken, işverenin bilgisi dışında aynı işkolunda faaliyette bulunan başka bir firmanın klima tesislerinin montaj işini yaptığı anlaşılmaktadır.
TİS. hükmü uyarınca oluşan disiplin kurulunca davacının bu hareketi işverenin güvenini kötüye kullanmak, doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışlar şeklinde görülerek iş akdinin 1475 sayılı İş Kanununun 17. maddesinin ll. bendinin (d) fıkrası uyarınca ve oybirliği ile feshine karar verilmiş ve işveren tarafından disiplin kurulu kararı yerine getirilmiştir.
Dosya içeriğine ve beliren duruma göre davacının bu davranışı gerçekten İş Kanununun 17. maddesinin II. bendinin (d) fıkrasına uymaktadır. Böyle olunca davacı ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanamaz. İş müfettişinin mütalaası bu olgu ve hukuki sonucu değiştirmez. O halde, ihbar ve kıdem tazminatı isteğinin reddine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde kabulü bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 27.12.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.
