 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1989/7949
K: 1990/91
T: 15.01.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA: Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup, düşünüldü:
KARAR: Davacı işyerinde 2.11.l982 tarihinden itibaren belirli süreli sözleşmelerle çalıştırıldıktan sonra, taraflar arasında son olarak l.2.l988 ile 31.12.l988 tarihleri arasını kapsayan sözleşme yapılmıştır. Davacı, 22.12.l988 tarihinde işverene verdiği dilekçe ile sözleşme bitimi olan 31.12.l988 tarihinden sonra çalışmayacağını, sözleşmeyi 31.12.l988 tarihi itibariyle feshettiğini bildirerek haklarının ödenmesini istemiştir. işveren ise, buna karşılık, çalışmasına ihtiyacı olduğunu belirterek, l.l.l989 tarihinden itibaren tekrar sözleşme yapmak istediğini, bu nedenle iş aktinin feshini kabul etmediğini bildirmiştir. Her ne kadar, sözleşmeler süresi belirli olarak yapılmış ise de, davacı sözleşmeler sonunda ara vermeden çalıştırıldığına göre ve gördüğü işin devamlılık arzeden bir iş olduğu da dikkate alındığında, hizmet aktinin süresi belirli olmayan hizmet aktine dönüştüğünün kabulü gerekir. Bu durumda davacı hizmet aktini fesihte haklı olamayacağından kıdem tazminatına hak kazanamaz. Bir an için hizmet aktinin süresi belirli olduğu kabul edilse dahi, davacı işverenin hizmet aktini yenileme isteğine rağmen akti yenilemeyeceğini bildirmek suretiyle, hizmet aktini kendisi sona erdirmiş sayılacağından ve olayda İş Kanunu'nun l6. maddesine dayanan bir fesih de sözkonusu olmadığı cihetle, bu bakımlardan da kıdem tazminatına hak kazanamaz. O halde kıdem tazminatı isteğinin reddine karar vermek gerekir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.1.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.