 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1989/7889
K: 1989/11134
T: 21.12.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, davalılara, ait tarlada çalıştırdığı işçilere ait ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılardan Y.Y. tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, aralarında yaptıkları anlaşma gereğince elçi tabir edilen aracı sıfatıyla davalının karpuz tarlasında çalıştırılmak üzere, işçi temin ettiğini, işçilerin ücretlerinin davalıdan alarak kendisi tarafından ödemesi gerektiğini, temin ettiği işçiler karpuz tarlasında çalıştıkları halde ücretlerinin ödenmediğini bildirerek sözü edilen işçilere ait ücretlerin kendisine verilmesini istemiştir.
Öncelikle belirtmek gerekir ki, işçi ücretlerinin davacıya ödeneceğine dair taraflar arasında yazılı bir anlaşma yoktur.
Davacı sözlü anlaşmaya dayanamıştır. Ancak böyle bir anlaşmanın varlığını da ispat edememiştir. Ücretlerin işçilere kendisi tarafından ödendiğini ileri sürmüş ve ispat etmiş de değildir. İşçiler ücretlerini çalıştırandan kendilerinin istemesi gerekir. Davacının işçiler adına davalıdan ücret isteyebilmesinin hukuki dayanakları bu davada yoktur.
O halde davanın bu nedenlerden dolayı reddi gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle temyiz eden davalı Y.Y. yönünden BOZULMASINA, 21.12.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.