 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1989/6471
K: 1989/9594
T: 07.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, davalının evinde aşçı olarak ev hizmetinde çalıştığını, bu tür çalışanların da 1977 yılında çıkan bir yasa ile sigortalı sayıldığını, sigortalı sayılması için açtığı davanın lehine sonuçlandığını, hizmet aktinin haklı sebep olmaksızın feshedildiğini ileri sürmek suretiyle ihbar ve kıdem tazminatı istemiştir.
Gerçekten dosya arasında bulunan ve sigortalılık süresinin tesbitine ilişkin olarak açılan davada, davacının ev hizmetlerinde çalışmasından dolayı 1977 yılında yürürlüğe konulan yasa uyarınca bu hizmetin sigortalı hizmetinden sayılmasına karar verildiği, bu kararın Yargıtay 10. Hukuk Dairesi'nin 8.12.1987 gün, 6824 Esas, 6883 karar sayılı kararı ile onandığı anlaşılmaktadır. Gerek sözü edilen tesbit davası ve gerekse davacının dava dilekçesinde açıkça ev hizmetinde çalıştığını belirtmiş olması nedeniyle ev hizmetinde çalıştığı sabit olmaktadır. 1475 sayılı İş Kanunu'nun 5. maddesinin 4. bendinde ev hizmetlerinde çalışanlar hakkında İş Kanunu hükümlerinin uygulanmayacağı yazılıdır. Buna göre anılan kanun hükmü gereğince davacı İş Kanunu'na göre hak isteyemiyecektir. 506 sayılı SSK'na, göre sigortalı sayılmış olması bu sonucu değiştirmez. O halde İş Kanunu'na dayanılarak istenilen ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin reddine karar verilmek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen sebeple BOZULMASINA, 7.11.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.