 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1989/6222
K: 1989/9389
T: 02.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, izin ücreti, hafta ve genel tatil gündelikleri ile ücret farkı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetimiştir.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacının, köy ihtiyar heyetince istihdam edilmiş köy imamı olduğu ve bu görevi nedeni ile de her ay kendisine köy bütçesinden belirli bir ücret ödendiği anlaşılmaktadır. Öncelikle belirtmek gerekirki taraflar arasında hizmet akdinin varlığı için bunun yazılı olması şart değildir. Hizmet akdi ilişkisi sözlü olarak kurulabileceği gibi, fiilen çalışmış olmak ve bunun karşı tarafça da kabul edilmiş bulunması da yeterlidir. 1475 sayılı İş Kanunu'nun 1. maddesine göre bir hizmet aktine dayanarak herhangi bir işte ücret karşılığı çalışan kişiye işçi denir. Olayda taraflar arasındaki ilişkide anılan kanun maddesindeki koşullar gerçekleşmiştir. Bu durum karşısında davacının işçi olduğunun kabulü gerekir. O halde istekler hakkında işin esası incelenerek sonucuna göre bir karar verilmelidir. Yazılı şekilde davacının işçi olmadığından bahisle hüküm tesisinde isabet yoktur.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 2.11.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.