 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1989/5651
K: 1989/9664
T: 09.11.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, noksan ödenen tatil ücretinin tahsiline karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacının, davalının işyerinde vardiyalı olarak çalıştığı anlaşılmaktıdır. Davacı, 1.3.1987 - 28.2.1989 tarihleri arası için yapılan TİS'nin 57 ve 58 maddelerine dayanarak pazar günleri çalışmalarından dolayı ilave yevmiye istemiştir.
Gerçekten, sözü edilen TİS'nin 57. maddesinde; yasal ulusal bayram, genel tatil ve hafta tatili günleri belirtildikten sonra 58. madde; 57. maddede belirtilen tam gün tatillerde işçinin çalıştırılması halinde iş karşılığı olmayan tatil gündeliği dahil olmak üzere üç gündelik ödeneceği yazılıdır. Buna göre pazar günü çalışan işçilere iş karşılığı olmayan tatil gündeliği dahil üç gündelik ödenecektir. Ancak, pazar günü çalışma karşılığı ödeme durumu vardiya dışı çalışan işçiler içindir. Zira vardiya dışı çalışan işçilerin hafta tatili günleri pazar günüdür. Vardiya sistemi ile çalışan işçilerin hafta tatili ise her zaman pazar gününe rastlamayabilir. 4.4.1973 tarihli Resmi Gazete'de yayınlanan aynı tarih ve 7/6116 sayılı Tüzüğün 10. maddesinde postalar halinde işçi çalıştırılarak yürütülen işlerde işçilere, haftanın bir gününde nöbetleşe yolu ile hafta tatili verilmesinin zorunlu olduğu yazılıdır. Buna göre vardiya sistemi ile çalışan işçinin hafta tatili vardiyasına isabet eden haftalık çalışmasının bitimini takip eden gündür. Bu yön, 1475 sayılı İş Kanunu'nun 43. maddesindeki düzenlemenin de bir gereğidir. Böyle olunca işlerinde uygulanan TİS'nin 58. maddesi hükmünü vardiyalı işçiler yönünden kendi hafta tatili günleri için uygulanması söz konusu olur. Yani vardiyalı bir işçi kendi hafta tatili gününde de çalıştırılırsa iş karşılığı olmayan tatil gündeliği üç yevmiye alacaktır. Buna karşılık sırf pazar günü çalışmasından dolayı üç yevmiyeye hak kazanamayacaktır. TİS'nin 41-57 ve 58. maddeleri ve daha önceki TİS'nin 39. maddesi, İş Kanunu'nun 43. maddesi ve Tüzük hükümleri birlikte incelenip değerlendirildiğinde bu sonuç hasıl olur. Bu durum karşısında vardiyalı işçiye pazar günü çalışmasından dolayı TİS ile verilen bir haktan söz edilmesi doğru olmaz. Böyle olunca mahkemenin TİS ile verilen bir hakkın sonradan ortadan kaldırılmasından bahisle sonuca varması isabetsizdir. Bundan başka TİS ile tanınan bir hakkın Merkez İş Birliği Kararı ile kaldırılmış olduğu görüşünde de isabet yoktur. Merkez İş Birliği Kurulu Kararı olmazsa dahi az önce açıklandığı üzere TİS hükümlerinin uygulanmasını vardiyalı işçiler yönünden belirtilen şekilde anlamak gerekir. Merkez İş Birliği Kurulu'nun yanlış yoruma dayalı uygulamayı durdurmasında bir isabetsizlikte yoktur. Bu nedenlerden dolayı davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 9.11.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.