 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1989/545
K: 1989/3443
T: 13.04.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA: Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, hafta tatili gündelikleri ile fazla çalışma parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, önceki davada fazlaya ait haklarını saklı tutmak suretiyle fazla mesai ve hafta tatili ücreti de istemiştir. O davada fazla mesai ve hafta tatili ücretleri 1.1.1979 ile 12.5.1983 tarihleri arası için hesaplanmış ve istekle bağlı olarak karara varılmıştır. Davacı, 21.10.1988 tarihinde açtığı bu dava ile, önceki davada gerçekleşen ve o davada hüküm altına alınan kısımlar dışındaki fazla mesai ve hafta tatili ücretlerini de talep etmiştir. Davalı ilk oturumda zamanaşımı def'inde bulunmuştur. İş Mahkemeleri'nde sözlü yargılama usulü cari olduğundan zamanaşımı def'inin ilk oturumda yapılmasında işçilik hakları BK'nın 126. maddesine göre 5 yıllık zamanaşımına tabidir ve bu sürenin dava tarihi olan 21.10.1988 tarihinden geriye doğru hesaplanması gerekir Buna göre zamanaşımı başlangıcı 21.10.1983 tarihidir. gerçekleşen fazla mesai ve hafta tatili ücretleri ise, 12.5.1983 tarihine kadar olup, bu davadaki kısımların tamamı zamanaşımına uğramıştır. Bu durumda fazla mesai ve hafta ve resmi tatil ücretlerine ait istekler zamanaşımından reddedilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda ikinci bentte gösterilen sebepten BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan ihbar ve kıdem tazminatına ilişkin kısmın ONANMASINA, 13.4.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.