 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1989/5046
K: 1989/6188
T: 30.06.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar tazminatı, sosyal haklar karşılığı ücret farkı, ikramiye ve yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1- 24.8.1987 tarihi itibariyle yürürlüğe konulan işyeri Personel Yönetmeliğinin 3/E maddesiyle çalışma yaş sınırı 60 yaş olarak kabul edilmiştir. Bu maddede personelin ortaklık ile olan ilişkilerinin 60 yaşını doldurduğu ayın sonu itibariyle kesileceği öngörülmüştür. Bu yönetmelik hükmünün aksine bir hizmet sözleşmesi veya toplu iş sözleşmesi hükmü de mevcut değildir. Yönetmelik hizmet akdinin eski niteliğinde olup hükmün objektif kurallar niteliğinde olması bakımından bağlayıcıdır. Davacı 60 yaşını 2.6.1988 tarihinde tamamlamıştır. İşveren bu yönetmelik hükmüne göre hizmet akdini 4.7.1988 tarihi itibariyle feshetmiştir. Bu fesih işleminde yasaya aykırı bir yön yoktur. Davacının 8.7.1988 tarihinden itibaren raporlu olması bu hukuki durumu değiştirmez. Davacı hizmet akdinin 60 yaşın bitiminde sona ereceğini bilmektedir. Böyle olunca ihbar tazminatı isteyemez. 60 yaşını doldurduktan sonra raporlu süre için ücrete müstahak olamaz. İşe giriş tarihi itibariyle son yıl için ücretli izin hakkı doğmamıştır. Raporlu süre için ikramiye de talep edemez. Bu yönler gözetilmeksizin hüküm tesisi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
2 - Toplu iş sözleşmesine dayanan eda davalarında bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizi üzerinden temerrüt faizi ödenebilir. Toplu iş sözleşmesine dayanmayan eda davalarında bu faiz uygulanmaz.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.6.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.