 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1989/436
K: 1989/3420
T: 12.04.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Davacı işyerinde iki vardiya sistemiyle çalıştırılmış ve çalıştığı günler için günde üç saat üzerinden fazla mesai ücreti hesap edilerek kendisine ödenmiştir. Bu konuda taraflar arasında bir uyuşmazlık yoktur. Davacı bu ödemenin noksan olduğunu, günde bir saat daha fazla mesai ücreti verilmesi gerektiğini iddia etmektedir. Davalı ise, her vardiyada yarım saat dinlenme değil birbuçuk saat ara dinlenmesi verildiğini, bu itibarla üç saatın dışında fazla mesai iddiasının yerinde olmadığını savunmuştur.
Fazla mesai ücretini aylık bordrolara itirazı kayıt koymaksızın alan işçi, bunun dışında o ay için daha fazla mesai yaptığı iddia ederek bir istekte bulunamaz. Yargıtay içtihatları bu yöndedir. Davacı, söz konusu ödemeleri kabul ederken ihtirazı kayıt koyduğunu ileri sürmediğine ve ihtirazı kayıt koyduğu gerçekleşmediğine göre bu konuda başkaca bir istekte bulunamaz. Kaldı ki, bir kimsenin yarım saat dinlenmek suretiyle günde onbir buçuk saat sürekli olarak çalıştığının kabulü hayatın olağan akışına uygun düşmez. Günlük normal tabii ihtiyaçları için daha fazla bir süreye ihtiyacı olacağının kabulü gerekir. Bu bakımdan da isteği yerinde görmek mümkün değildir. Bu hususlar gözönünde tutulmaksızın hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 12.4.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.