 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1989/2820
K: 1989/5356
T: 12.06.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA: Davacı, ihbar, kıdem ve kötüniyet tazminatı ile yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde tarafar avukatlarınca temyiz edilmiş ve yüze karşı tefhim olunan kısa karar HUMK'nın 489. addenin 2. fıkrası delaleti ile 388'inci maddenin son fıkrasına uygun olması gerekirken, bu maddede yazılı şartları içermediğine usulüne uygun şekilde bir tefhim söz konusu olamayacağından, temyiz süresinin kararın tebliğ tarihinden itibaren nazara alınması gerekmekte olup, buna göre ise davacı temyizinin süresinde olduğu anlaşılmakla, mahkemenin davacının temyiz isteğini süreden reddetmiş olması usul ve yasaya uygun görüldüğünden, mezkür kararın bozularak ortadan kaldırılmasına karar verilerek yapılan inceleme sonunda gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: 1- Davalı vekili, vekaletnamedeki etkisine binaen temyiz isteğinden feragat etmiş olmakla davalı temyizinin feragat nedeni ile reddine,
2- Davacının temyizine gelince; davacının hizmet akti 1475 sayılı İş Kanunu'nun 13. maddesine göre feshedilmiş, ihbar ve kıdem tazminatları da işverence hesaplanmış ise de, bu tazminatlarının miktarları da belirtilmek suretiyle alması için davacının haberdar edildiği, buna rağmen davacının almaktan imtina eylediği, usulen ispat edilmemiş olduğundan, ve bundan başka yıllık izin ücreti ve izin harçlığı alacakları hakkında da davadan önce ödeme isteğini havi bir savunma ve belge olmadığından dava konusu haklar yönünden dava açılmasına davalının sebebiyet verdiği sonucuna varılmakla, faiz isteği hakkında bir karar verilmesi gerekirken, bu isteğin reddi doğru olmadığı gibi, harç ve mahkeme masraflarının davacıya yükletilmesi ve davacıya avukatlık ücret takdir edilmemiş olması da hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, 12.6.1989 gününde oybirliğiyle karar verilmiştir.