 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1989/2529
K: 1989/5182
T: 05.06.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parası ile tatil gündelikleri ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarfından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gerği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılardan A.'nın tüm temyiz itirazları ile, diğer davalılar Ay.'nın mirasçılarının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değlidir.
2- Davacının çalıştiğı fırın işyeri 1.12.1982 tarihi itibariyle işleticisi olan Ay. tarafından diğer davalılara devir edilmiştir. Devirle birlikte davacının yeni işverenler nezdinde çalışmasını sürüdürdüğü anlaşılmaktadır. Devir halinde işçi ile işyerini devraden işveren arasındaki hizmet akti sona ermiş olmaz. Hizmet akti işyerini devralan işverenle aynı şartlarla devam eder ve son işverenle olan hizmet akti kıdem tazimaiatını gerektirecek şekilde sona erdiği tekdirde kıdem tazminatından her iki işveren birlikte sorumlu olur. Olayda, işyerinin devri sırasında davacının hizmet akti sona ermemiş oludğu için davacının işyerini devreden işverenden kıdem tazminatını talep etme hakkı doğmamış olacağından bu isteğin reddine karar vermek gerekir. Bu davada davalı Ay. mirasçılarından kıdem tazminatının tahsiline karar verilmiş olması doğru değiliir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 5.6.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.
