DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, hafta ve genel tatil gündelikleri fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafıdan temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

 

 

KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Hizmet aktinin kıdem tazminatını gerektirmeyecek şekilde sona erdiğinin isbatı işverene aittir. Davalı İşveren, taahhüdünde bulunan inşaat işyerine davacının 2.1.1975 tarihinde girdiğini aralıklı olarak çalışıp 11.7. 1985 tarihinde davacının işi kendisinin bıraktığını davalının ispat etmesi gerekmektedir. Bu konuda davalı tanık dinletmiştir. Gerçekten davalı tanıklarından K.Y. adındaki şahıs davacının 1985 yılının yedinci ayında memleketine gittiğini bir daha gelmediğini söylemişse de, diğer davalı tanığı Z.Y. ifadesinde, bir taraftan davacıyı 1985 yılının ortalarında davalının taahhüdünde ki Başkanlık MİT İnşaatında kalıp işi yaparken tanıdığını, kendisinin de o tarihte şantiye şafi olduğunu söylerden, diğer taraftan 1985 yılının tahminen ikinci ayında işyerinden ayrılarak memleketine gittiğini bir daha dönmediğini beyan etmiştir. Böylece işten ayrılma tarihi hususunda her iki tanık ifadeleri arasında çelişki bulunduğu gibi, tanık Z.Y.'nin kendi ifadesi içinde de çelişki mevcuttur. Zıra, Z.Y. hem davacıyı 1985 yılı ortalarında tanıdığını söylemekte hem de aynı yılın ikinci ayında ayrıldığını bildirmektedir. Bundan başka, tanık K.Y.'nin halen davalının yanında çalışığı, bu nedenle de yeminsiz dinlendiği dikkate alındığında, adı geçen tanık ifadelerine itibar edilmesinde isabet olamaz.

Öte yandan davalı, davacının işe giriş tarihini 2.1.1975 olduğunu ileri sürmüş, giriş bildirgesinde de bu tarihi göstermiş olmasına rağmen mahallinde işyeri kayıtları üzerinde inceleme yapan bilirkişinin düzenlediği ve rapor ekli cetvelde, davacınını ilk defa işe girişinin 23.9.1974 tarihi olarak gösterildiği ve aynı yılın Aralık ayı sonuna kadar çalışmasının tespit edildiği, ondan sonrada kısa aralıklarla olmakla birlikte 10.7.1985 tarihine kadar çalıştığı belirtilmiştir. Böylece işe giriş tarihi bakımından davalının savunması ile işyeri kayıtları arasında da çelişki mevcuttur. Bütün bu hususlar ve tüm dosya münderecatı dikkate alındığında davalının fesih konusunda savunmasını usulen isbat edemediği sonucuna varmak gerekir. Bu itibarla davacının kayden tespit edilen çalışma süresine göre hesabedilen ihbar ve kıdem tazminatına karar vermek icabederken, yazılı şeklide bu isteklerin reddedilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.

 

 

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, 18.5. 1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972