 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1989/1685
K: 1989/4550
T: 18.05.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ücret farkı ile sosyal yardımlardan doğan alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalıya ait işyerinde sigorta müşaviri olarak ve toplu iş sözleşmesinin 11. maddesi kapsamında, kapsam dışı personel niteliğinde çalıştığı halde, kendisine bu madde hükmünün uygulanmadığını iddia ederek isteklerde bulunmuştur. Davalı ise savunmasında, davacının kendi bürosunda çalıştığını zaman zaman bilgisine başvurulduğunu ve fiilen işyerinde çalışmadığını, bu nedenle kapsam dışı personel sayılmayacağını bildirerek davanın reddini talep etmiştir.
Dosya münderecatından, davacı davalının uzun yıllar her ay bordro mucibi ücret almak suretiyle sigorta müşavirliğini yaptığı anlaşılmaktadır. Bu durumda önemli olan nokta taraflar arasında İş Kanunu anlamında bir hizmet akti ilişkisinin mevcut olup olmadığının tespitidir.
İşin niteliği ücret ödeme şekli ve davacının uzun yıllar bu işi sürdürmüş olması taraflar arasında İş Kanunu anlamında bir hizmet akti ilişkisinin mevcut olduğunun kabulünü gerektirir. Taraflar arasında tevdi edilen ihtarnameler içeriği de bu düşünceyi doğrulmaktadır. Böyle olunca davacı toplu iş sözleşmesinden veya büro personeli sayılarak toplu iş sözleşmesiin kapsam dışı personel ile ilgili hükmünden yararlanması gerekir. Mahkemenin yazılı şekilde aksine hüküm tesis etmiş olması isabetli değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA,
peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.5.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.