 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1989/11580
K: 1990/955
T: 02.02.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı ile yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, sürüsi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı Tüpraş'a ait işçi kafeteryasını ihale yolu ile üstlenen davalının bu işyerinde işçi olarak çalışmıştır. İhale süresi bittikten sonra davalı yeni ihaleyi kaybetmiş ve işyeri başka bir işverene geçmiştir. Davacı bu sonucu hizmet akdinin davalı işveren tarafından feshi şeklinde değerlendirerek ihbar ve kıdem tazminatı istemiştir. Mahkeme ise davalının davacıya başka bir işyerinde iş teklif ettiğini, fakat bu işin mevsimlik olması nedeniyle kabul etmediğini ve İş Kanunu'nun 16. maddesinin II. bendinin ilgili hükmüne göre hizmet akdini feshetmekte haklı bulunduğunu belirterek kıdem tazminatına karar vermiştir.
Ancak olayda ihale sonucu işyerinin bir işverenden başka bir işverene geçmesi söz konusudur. Böyle hallerde işçinin hizmet akdi feshedilmiş sayılmayıp yeni işverene geçmiş olur. Yani hizmet akdi ilişkisi yeni hakkı vermez. Davacının önceki ve sonraki işverenler nezdindeki kıdem tazminatında da İş Kanunu'nun 14. maddesi hükmü gereğince hizmet akdinin kıdem tazminatını gerektirecek şekilde sona ermesi halinde, her iki işveren sorumlu olur. Ancak işyerini devreden işveren işçiye çalıştırdığı sürelerle ve devir esnasındaki ücret seviyesiyle sorumludur. Anlatılan bu durum karşısında davacının kıdem taznminatı isteme hakkı doğmamıştır. Kıdem tazminatı isteminin bu sebepten reddi gerekir. Daire'mizin ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun kararları da bu yöndedir. (Örneğin: İzmir 2. İş Mahkemesi'nin 21.4.1989 gün ve 919/251 sayılı kararıyla ilgili H.G.K.nun 17.1.1990 gün ve 1989/9-610 E ve 1990/S.K. sayılı kararı)
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 2.2.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.