T.C.

YARGITAY

9. Hukuk Dairesi

E: 1988/739

K: 1988/1822

T: 30.03.1988

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR: Davacı idare, işçi statüsündeki şoförü bulunan davalılardan E'nin kullandığı idareye ait minibüsün diğer davalı yönetimindeki özel araçla çarpışması sonucu minibüste meydana gelen 287.250 liralık haar bedelinin olayda kusurlu olan her iki davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Davalılar, olayda kusurlu olmadıklarını, bu nedenle davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.

Mahkemece, 252.987 liranın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.

Davalılardan E. ile davacı idare arasındaki ilişki hizmet sözleşmesine dayanmaktadır. Bu gibi hizmet sözleşmesinden doğan uyuşmazlığa ilişkin davaların iş mahkemesinde görülmesi 5521 ve 1475 sayılı Kanun'ların 1. maddesi hükmü gereğidir.

Davalılardan E. ile birlikte aleyhine dava açılan diğer davalı F'nin işçi olmaması İş Mahkemesi'nin görevine etkili değildir Bu davalı yönünden açılmış bulunan davanın da davalı E'ye tabi olarak özel mahkeme niteliğinde olan İş Mahkemesinde görülmesi gerekir. O halde Denizli'de ayrıca İş Mahkemesi varsa veya İş Mahkemesi mevcut olmadığı gibi iş davalarına bakmaya Denizli 3. Asliye Hukuk Mahkemsi yetkili kılınmamış ise davalılar hakkında dava dilekçesinin görev yönünden reddi, şayet iş mahkemesi bulunmadığından dolayı iş davalarına bakmaya Denizli 3. Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekir.

Bu yönlerin gözden kaçırılmış olması bozma nedenidir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 30.3.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.