 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/6985
K: 1988/9490
T: 14.10.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ücret farkı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı işyerinde muvakkat kadroda işçi olarak çalışmakta iken açılan sınavi kazanması üzerine 1.9.1979 tarihinde pompa eporatörü pozisyonunda daimi kadroya atanmış ve 31.1.1980 tarihine kadar bu kadoda kaldıktan sonra kadrosunun Bakanlıkça vize edilmemesi nedeniyle 1.2.1980 tarihinde tekrar muvakkat kadroya alınmış, ücreti de muvakkat kadrodan ödenmeye başlanmıştır. Bu hususlarda taraflar arasında bir uyuşmazlık yoktur.
Davacı 10.3.1986 tarihinde açtığı bu dava ile daimi kadro ile muvakkat kadro arasındaki fark ücreti istemiştir.
İstek mahkemece kabul edilmiştir.
Gerçekten 1979 yılı Bütçe Kanunu ile 1.3.1979 tarihinden itibaren kadrolara Maliye Bakanlığından vize alınması şartı getirilmiştir. Davacının muvakkat kadrodan daimi kadroya geçirilme işlemi ise 1.9.1979 tarihinde yapılan sınavdan sonra gerçekleştirilmiş, fakat kadrosu vize edilmediği için tekrar muvakkat kadroya verilmiştir. Davacı muvakkat kadroda çalışmasını senelerce sürdürmüş ve bu davayı söz konusu işlemden 6 sene sonra açmış bulunduğuna göre işverenin yapmış olduğu işlemin mevzuata uygunluğunu kabul etmiş demektir. Böyle olunca davanın reddine karar vermek gerekir. Yazılı düşüncelerle isteğin hüküm altına alınması isabetsizdir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.10.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.