 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/614
K: 1988/2979
T: 15.03.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki iş kazasından doğan ölüm nedeni ile uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi isteğiyle açılan davanın yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davacılar avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 15.3.1988 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına avukat V.A. ile karşı tarafa adına avukat E. D. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek bırakılan günde dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Davalının temyiz dilekçesinin süre aşımı nedeniyle reddine dair mahkemece verilen karar, usul ve yasaya uygun görüldüğünden davalı vekilinin anılan karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle 28.12.1987 tarihli bu kararın ONANMASINA,
2 - Davacıların temyizine gelince;
Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacıların aşağıdaki bentlerin kapsımı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
3 - Davacılar, dava dilekçesinde hüküm altına alınacak manevi tazminat için olay tarihinden itibaren faiz istemişlerdir. Buna rağmen mahkemenin hüküm altına aldığı manevi tazminatlara faiz yürütülmesi konusunda olumlu olumsuz bir karar vermemiş olması doğru görülmemiştir.
4 - Bilirkişi raporuna göre, davacı ana babanın bağlanan sigorta gelirleri ile karşılanmayan bir kısım maddi tazminat hakları bulunduğu halde, 70 katsayıya bağlanan gelirlerle karşılandığından söz edilerek maddi tazminata isteklerinin reddine karar verilmesi de isabetsizdir. Daha sonra yürürlüğe giren kat sayılar nedeniyle artan gelirlerin peşin sermaye değeri, SSK'den sorulup tespit edildikten sonra karşılanmayan maddi tazminata hükmetmek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen 3. ve 4. bentte gösterilen sebeplerden dolayı davacılar yararına BOZULMASINA, 15.3.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.