 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/5786
K: 1988/7462
T: 07.07.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ücret ve yevmiye farklarından doğan alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyüz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı işyerinde çalışmakta iken 15.2.1983 tarihli Belediye Encümeni Kararı ile 817'TL olan günlük ücreti 1.700 TL'ye çıkarılmıştır. Ancak işyerini devralan T.E.K. idaresi, Belediye Encümen Kararı'nın muvazaaya dayandığı, bu bakımdan kendilerini bağlamayacağı ve işyerindeki diğer işçiler ile aradaki farkına sebebiyet verilmemesi düşüncesiyle davacıya 1.700 TL ücreti uygulamayarak, 817 TL ücreti uygulamıştır. Davacı, iki ücret arasındaki farka ilişkin bu davayı açmıştır. Mahkemece istek gibi karar verilmiştir.
Öncelikle belirtmek gerekir ki, işyeri Belediye'den TEK'ye 2705 sayılı Kanun'la devredilmiştir. Bu Kanun'un Geçici 1'nci maddesinde, işçilerin ... hizmet akitleri, TİS'leri sorumlulukları ve özlük haklarıyla 1 Kasım 1982 tarihinde TEK'ya bağlanacağı ve devredileceği yazılıdır. Şu durumda Belediye'nin elektrik, hizmetleri işyerinde çalışan işçilerin 1 Kasım 1982 ücretleri ile birlikte TEK İdaresi'ne devredilmiş olması gerekir. Bu tarihte ise, davacının günlük ücretinin 817 TL olduğu anlaşılmaktadır. Böyle olunca artık hukuken devir tarihinden sonra eski işverenin sözleşmelerde ve işçilerin özlük haklarında bir işlem ve değişiklik yapmaya yetkisi olmaması icap eder. Bunun sonucu olarak devirden sonraki bir tarihe raslayan Belediye Encümeni'nin ücretlerin yükseltilmesine ilişkin 15.2.1983 tarihli kararına itibar edilemez. Bu nedenle de yeni işveren durumundaki TEK İdaresini bağlayıcı olmaz. Davacının devirden çok sonra 1986 yılında evvelki işveren Belediye aleyhine bu konuda açtığı ve lehine sonuçlanıp temyiz edilmeyerek kesinleşmiş olan dava da, az önce açıklanan sebeplerden dolayı ve esasen taraf olmayan davalı Kurum'u bağlamaz ve onun hakkında kesin hüküm teşkil etmez. Öte yandan 1.700 TL. ücret davacıya önceki işveren Belediye tarafından uygulanmış da değildir. Bu nedenlerden dolayı davalının yapmış olduğu işlemde bir isabetsizlik yoktur. O halde davanın reddine karar vermek gerekir. Mahkemenin aksine düşünca ile davayı kabul etmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeptem BOZULMASINA, 7.7.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.