 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/547
K: 1988/2954
T: 14.03.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA: Davacı, iş kazasından doğan ölüm nedeniyle uğradığı maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı A.Ş. ve davacı avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki 3'üncü bendi kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava, miras bırakanın iş kazası sonucu ölümü nedeniyle tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükmüne uyulan bozma kararında, davalıların diğer temyiz itirazları yerinde görülmeyerek reddedilmiş, karar sadece hükme esas alınan maddi tazminat raporundaki gelir artış oranı ile iskonto oranı konusunda uzman bilirkişiler aracılığı ile yeniden inceleme yaptırılması gereğine işaret edilerek bozulmuştur.
Mahkeme bozma kararına uyduğuna göre, gereğini yerine getirmek ve sonucu uyarınca karar vermekle yükümlüdür. Davanın bu aşamasında mahkemenin, artık bozma kararından önce alınmış ve fakat yeterli görülmediği için hükme dahi dayanak yapılmamış olan 29.3.1984 tarihli ilk bilirkişi raporuna, bu rapora o tarihte davacı tarafından itiraz edilmediğinden bahisle dayanılmaz. Aksi halde, hem uyulan bozma kararına ve hem de bozmaya uyulmakla meydana gelen usuli kazanılmış hak kuralına aykırı davranılmış olur. Bu nedenle mahkemenin bozma kararına uyulduktan sonra yaptırdığı bilirkişi incelemesi sonucu verilen 5.11.1986 tarihli hesap roporunu hükme dayanak yapması gerekirdi. O halde, davacının bu yönü amaç tutan temyiz itirazı yerinde görülmüştür.
3-Ancak, 5.11.1986 tarihli son bilirkişi raporunoda sigorta gelirleri 49 katsayıya kadar indirilmiştir. Oysa,daha sonra da yürürlüğe giren katsayı nedeni ile bağlanan sigorta gelirlerinde artışlar meydana gelmiştir. Bütün bu artışların da Sosyal Sigortalar Kurumu'ndan sorularak tespit edilecek peşin değerlerinin maddi tazminattan düşülmesi gerekir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, 14.3.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.