 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/3625
K: 1988/3573
T: 28.03.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Karabük İş Mahkemesinden verilen 26.3.1987 tarih ve 1986/147 Esas, 1987/26 Karar sayılı kararın temyiz edilmeden kesinleşmesi nedeniyle yürürlükteki hukuka aykırı olduğu iddiası ile C. Başsavcılığı'nın 16.3.1988 gün ve E:17 sayılı yazılarıyla kanunun yararına temyiz edilerek bozulmasının istenmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşüldü :
KARAR : Uyuşmazlık, askerlik borçlanması nedeniyle ödenmesi gerekli kıdem tazminatının zamanında ödenmemesinden dolayı gecikme faizi istemine ilişkindir.
Davacı, fazla haklarını saklı tutmak suretiyle açtığı ilk kısmi davada 5.000 TL. istemiş, mahkemece istek doğrultusunda verilen hüküm dairemizce onanarak kesinleşmiştir.
Davacı, daha sonra açtığı ikinci davada bakiye 100.000 TL'nin ilk dava tarihinden faizi ile birlikte tahsilini istemiş, mahkeme 100.000 TL'nin tahsiline, ancak faizin ilk dava tarihinden değil, bu ikinci dava tarihinden itibaren hüküm altına alınmasına karar vermiştir. Bu karar, temyiz edilmeyerek kesinleşmiştir.
Davacı, yazılı emir konusu olan bu son davasında ise, sadece eksik kıdem tazminatının geç ödenmesi nedeniyle gecikme faizi istemiştir.
Mahkeme, ilk davada faiz istenmediği ve o zaman verilen kararda da faize hükmedilmediği için ilk davada hükmedilen miktar için artık faiz istenmeyeceği; ikinci davada istenen miktar için ise, bilirkişi raporunda belirtilen miktarın istenebileceği gerekçesi ile bir miktar faize hükmetmiştir.
Davacı, açtığı ilk davada faiz dahil, fazla hakların saklı tuttuğunu bildirdiğine göre o davada hükmedilen miktar için faiz istemesi mümkündür. Ancak, açılan 2. davada esasen mahkemece dava tarihinden itibaren faize hüküm verilmiş olup, ödeme tarihine kadar bu faiz yürütüleceğine ve asıl alacak ödendikten sonraki dönem içinde bir faiz istemi söz konusu olamayacağına göre, bilirkişi raporunda 2. davada hüküm altına alınan miktar için anılan davanın açıldığı tarihten itibaren 3. dava tarihine kadar hesaplanan faizin hüküm altına alınması mükerrer ödeme sonucunu doğurur.
Açıklanan nedenlerle C.Başsavcılığının bu yöne ilişkin kanun yararına bozma isteği yerinde görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı C.Başsavcılığı'nın temyiz itirazlarının kabulü ile İş Mahkemesi'nin 26.3.1987 ve 1986/147 Esas, 1987/26 sayılı Kararının HUMK'nin 427. maddesi uyarınca sonuca etkili olmamak kaydı ile kanun yararına BOZULMASINA, gereği yapılmak üzere kararın bir örneğinin ve dava dosyasının C.Başsavcılığı'na gönderilmesine 28.3.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.