T.C.

YARGITAY

9. Hukuk Dairesi

E: 1988/2513

K: 1988/3945

T: 08.04.1988

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, ücret alacağı ile fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm, süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Davacının iş akti, İK'nin 17/11-b maddesi hükmüne dayanılarak feshedilmiştir. Gerçekten davacının Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ile Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı'na gönderdiği dilekçelerle işveren hakkında şikayetlerde bulunduğu, bazılarında ileri sürdüğü hususlar her ne kadar kendi işçilik hakları ile ilgili ise de, özellikle Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı'na gönderdiği 13.8.1984 tarihli şikayet mektubunda işyerinde birtakım yolsuzluk ve suistimaller yapıldığını ileri sürmüş ve işveren hakkında küçük düşürücü isnatlarda bulunmuştur. Dosyada mevcut tüm bilgi ve belgeler birlikte değerlendirildiğinde, davacı işçinin söz konusu isnatlarının asılsız ve dayanaksız olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, işyerinin, İş Kanunu'nun 17/11-b maddesine dayanarak, iş akti feshinin haklı olduğunu kabul etmek gerekir. Buna rağmen mahkemenin, delilleri değerlendirmede yanlışa düşerek, feshin haksız olduğu sonucuna varmış olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.

Bu durumda mahkemece yapılacak iş, davacının ihbar ve kıdem tazminatına ilişkin isteğinin reddine karar vermekten ibarettir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten davalı yararına BOZULMASINA,peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 8.4.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.