 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/2307
K: 1988/2373
T: 04.03.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile ücret farkı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : YHK, 5.6.1981 tarih ve 129 sayılı kararı ile süresi 31.8.1979 tarihinde sona eren (A) Sendikası'nın işkolu toplu iş sözleşmesi ile süreleri 31.8.1980 tarihinde sona eren (B) ve (A) Sendikaları'nın taraf olduğu işyeri düzeyindeki toplu iş sözleşmesini birleştirerek yeniden yürürlüğe koymuş ve bunlardan işkolu seviyesinde yenilediği toplu iş sözleşmesini başlangıç tarihi l.1.1979 işyeri toplu iş sözleşmesinin başlangıç tarihlerini ise, 1.9.1980 olarak göstermiş her üç toplu iş sözleşmesinin bitimi ise, 1.9.1982 tarihi olarak kararlaştırmıştır.
Birleştirilen bu toplu iş sözleşmesinin 1 no.lu ek cetvelinde işkolu toplu iş sözleşmesinin kapsamına dahil olan işyerleri gösterilmiş, 2 ve 3 no.lu cetvellerde ise, işyeri toplu iş sözleşmesinin kapsamına dahil olan işyerleri belirtilmiştir. Dava konusu edilen 182 TL ücret zammı işkolu toplu iş sözleşmesi kapsamında bulunan işyerlerinde çalışan işçiler için 1.9.1979 tarihinden geçerli olmak üzere kabul edilmiştir. İşyeri toplu iş sözleşmeleri kapsamında bulunan işyerleri için ife, 1.9.1980 tarihinden itibaren 110 TL ücret zammı öngörülmüştür. YHK'nin 20.5.1982 gün ve 129 sayılı ek kararı bu düzenlemeyi değiştirmemiştir. Bu karar işkolu toplu iş sözleşmesi ile getirilen 182 TL zammın işyeri toplu iş sözleşmesinin kapsadığı işyerlerindeki işçilere de uygulanacağı anlamında kabul edilemez. Zira, YHK, toplu iş sözleşmesinin kapsamını değiştiremez, buna yetkisi yoktur. Bu durumda yapılacak iş, dravacıların toplu iş sözleşmesinin Eki 1, 2 ve 3 no.lu cetvellerde yer alan işyerlerinden hangisinde çalıştığının tespit edilmesi, ek 1 no.lu cetvelde gösterilen işyerlerinde yeni işyeri toplu iş sözleşmelerinin uygulandığı 2 ve 3 no.lu cetvellerde sayılan işyerlerinde çalıştıkları anlaşıldığı takdirde ise, 182 TL zamdan yararlanamayacağından, davanın reddine karar vermekten ibarettir.
Bu şekilde bir incelemeyi içermeyen bilirkişi roporuna göre isteğin kabul edilmiş olması doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA 4.3.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.