 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/2218
K: 1988/3819
T: 04.04.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatıyla manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 1475 sayılı İş Kanunu'nun değişik 14'üncü maddesi hükmüne göre istifa halinde işçiye kıdem tazminatı ödenmez. Dosyadaki belgelerden davacının 17.4.1967 tarihinde işe girdiği ve 1.9.1973 tarihinde kendi isteği ile "istifa" işten ayrıldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda söz konusu dönemin kıdem tazminatı hesabında dikkate alınmaması gerekir. Buna rağmen mahkemenin bu süreyi de kapsayan bilirkişi raporuna göre hüküm vermiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeptem BOZULMASINA, 4.4.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.